Naar Müi Né

Donderdag 10 augustus

Half zeven op, zeven uur ontbijt. Weer een transfer-dag. Om 08:00 staat chauffeur Diep klaar om ons naar Müi Né te brengen.

Na een uurtje komen we aan bij de Pongour watervallen. Een prachtige omgeving waar het water zich tientallen meters van de rotsen naar beneden stort. We maken mooie foto's en genieten van het uitzicht en wat fruit wat we daar kopen. Het is de entree van 1 euro (voor ons vijven!) zeker waard. Inmiddels zitten we op 800 hoogtemeters en het is hier meteen een stuk warmer!

We rijden verder richting Muï Né over een slechter wordende weg tussen eindeloze velden met koffiestruiken. We zijn ze nog niet eerder tegengekomen maar in dit stukje Vietnam is werkelijk iedere heuvel beplant met koffie. Daarintegen zien we hier nauwelijks rijstvelden. 

De weg die we volgen zou een hoofdweg moeten zijn maar is niet best. Vol kuilen en hobbels maar nagenoeg zonder verkeer. We zien in een paar uur slechts enkele vrachtwagens en personenauto's en zelfs niet veel brommers!

Wel koeien en buffels overigens. Af en toe moeten we stoppen omdat er een kudde midden op straat loopt. Meestal begeleid door een hoeder maar soms ook niet. Onze chauffeur durft wel risico's te nemen... hij rijdt de dieren bijna op hun hakken en vlak langs de horens. Als ze even om zouden kijken krassen de horens langs de deuren! Maar kennelijk weet hij wat hij doet; de dieren sjokken rustig door en wij kunnen iedere keer zonder schade verder.

Om kwart voor twaalf stopt de chauffeur bij een tentje langs de weg en kondigt aan: "I hungry, fifteen minutes" en loopt naar binnen. De motor blijft draaien. Aangezien wij ook honger hebben lopen we weifelend achter hem aan en vragen of wij hier ook kunnen eten. We hebben geluk want dat blijkt in dit restaurant te kunnen. De kaart is beperkt maar voor nog geen vijf euro krijgen we soep, rijst met kip en groenten en thee. Ruim een half uur later rijden we met goed gevulde maag weer verder.

Als we vlak bij de zee komen veranderen de heuvels van rode aarde die we steeds gezien hebben in hoge gele zandduinen. Even later zien we de Zuidchinese Zee.

Tegen twee uur komen we aan bij onze accomodatie voor de komende dagen: Joe's Seaside Boutique. En Seaside is het, er zit niet eens een strand tussen het terras en de zee. De golven slaan direct tegen de zeewering onderaan het terras aan! Dat betekent wel dat we een stukje moeten lopen als we naar het strand moeten. We installeren ons in ons huisje en gaan dan naar het zwembad om af te koelen en te relaxen.

 We zoeken uit alle restaurantjes twee plaatsen om te eten en de meisjes mogen kiezen: Europees of Vietnamees. Ze kiezen voor Europees en dus eten we vanavond een Hongaars en een Grieks gerecht.