Van Hoi An naar Hué

Zaterdag 29 juli

Vandaag gaan we met een privé-taxi naar Hué. Om 09:00 worden we opgepikt bij ons hotel nadat we ontbeten, uitgecheckt en afgerekend hebben. 

Onze chauffeur stelt zich voor als Anthony. Dus zeg ik: dat klinkt niet erg Vietnamees. Dat klopt. Naar goede aziatische gewoonte meten veel mensen zich een westerse voornaam aan. Dat zie je ook met alle contactpersonen van hotels en webwinkels. Onze chauffeur heeft ook een vietnamese voornaam. Hij luistert naar de schitterende naam 'A'. Dat spreekt je dan op zijn Vietnamees uit als A-a. Zeg maar 'aha' maar dan zonder de h erin. Tja kwestie van inspiratie vermoed ik. Ik geloof dat ik in zo'n geval ook zelf een andere naam zou uitkiezen. Niet gevraagd of hij ook broers of zussen heeft ...

Anthony neemt ons eerst mee naar een stone carving factory waar met de hand marmeren beelden gemaakt worden. En werkelijk wat een prachtig werk staat daar!  Abstracte maar ook realistische beelden in soorten en maten, ornamenten, schaakspellen, bedenk het maar. Het loopt van boeddha's van drie meter hoog tot oorbellen, alles van marmer. Het handwerk straalt er van af en overigens de prijzen ook. 

We kijken naar een boeddha van een kleine meter hoog die best mooi zou staan in onze tuin. We krijgen te horen dat dat ding 2000 euro moet kosten. Voor die prijs heb je dan wel free shipping naar Europa er bij. Pfff wat een geld. Er staat een groepje serieus te onderhandelen over een tuinset van 25.000 dollar! Als wij tegen de mevrouw die ons rondleidt vertellen dat de bewuste boeddha prachtig is en vast iedere dollar waard is, maar dat wij zoveel geld niet gaan uitgeven, verliest ze prompt haar interesse en wandelen we plotseling alleen door het bedrijf. Zo werkt dat dus.

Next stop: Marble mountain. We stappen in de auto en ongeveer 50 meter verder worden we weer gedropt. Hm dat hadden we ook kunnen lopen A. Marble Mountain is een marmeren berg waarin een aantal grotten bestaan, waarschijnlijk deels natuurlijk en deels door mensenhanden gemaakt. En op die berg staan beelden en pagodes. We kunnen kiezen: met de lift of met de trap naar boven. Het is een uurtje of tien en 33 graden en het zijn 525 treden naar boven. Nee dank u, wij gaan wel met de lift voor drie euro. De lift is one-way staat er bij. Dat ontlokt Anne-Lieke de vraag of de lift niet ook weer naar beneden moet. Tja dat moet natuurlijk anders wordt het boven wel heel vol met al die liften... maar kennelijk gaat de lift altijd leeg naar beneden. Goed, wij naar de lift. Moeten we verdorie wachten tot er mensen UITgestapt zijn! Boven aangekomen komt de aap uit de mouw: exclusief aanbod, als je eenmaal boven bent kun je voor nog drie euro weer een liftkaartje naar beneden kopen :-).

We hebben vervolgens een hele tijd rondgelopen daar. Erg authentiek allemaal met werkelijk prachtige beelden, pagodes, doorkijkjes. Een aantal holy places waar je schoenen uit en je mond dicht moeten. Er is ook een gebedsdienst aan de gang. Tenminste, we denken dat het dat is maar ons vietnamees is een beetje roestig. Alhoewel het best serieus lijkt maken ze wel gebruik van microfoons zodat het gezang over de halve heuvel schalt. En de boeddha's binnen zijn omgeven met flikkerende led-verlichting...

Het stikt er echt van de toeristen. En stalletjes waar je toeristen-spullen kunt kopen. Kokosnoten, badslippers (ja, echt!), maar ook gewoon blikjes frisdrank. Dat zoiets moois dan zo opgeofferd wordt aan de commercie vinden we dan altijd wel erg jammer.

Nadat we van de berg naar beneden zijn gelopen (kom zeg, natuurlijk gaan we niet met de lift!) gaan we weer in de auto naar de Hai Van pas. Deze pas net ten noorden van Da Nang is al sinds de chinese overheersing van noord-Vietnam een militair strategisch punt. Om eerlijk te zijn vinden we er niet zo veel aan. We zitten een beetje in de wolken, je kunt nog net Da Nang zien liggen aan de andere kant van de baai, en er staan twee oude torens. En alhoewel er stijgingspercentages van 10% voorkomen is de pas zelf 496 meter hoog. Met die percentages ben je dus snel boven.

We gaan gauw verder naar Lang Co Beach. Een kilometers lang wit zandstrand, compleet verlaten. We lunchen hier bij een strandtentje wat 20 meter van de waterlijn af staat. Het zonnetje komt erdoor, we eten noodles en rijst met kip en kijken rond. Het is hier prachtig! Lang Co is een plaats waar oesters en garnalen gekweekt worden in de Lang Co lagoon.

Vanuit Lang Co is het nog vijf kwartier rijden naar Hué waar we na inspectie van onze kamer even het zwembadje in duiken voordat we wat te eten gaan zoeken.