Ha Long Bay

Zondag 6 augustus

De wekker gaat om half zeven want om acht uur worden we opgehaald om naar Ha Long Bay te gaan. De bus is iets te laat. Nadat nog meer mensen opgehaald zijn zitten we met 19 mensen in de bus en met deze mensen zullen we ook op de boot zitten. 

In de bus wordt iedereen gevraagd om iets over zichzelf te vertellen om elkaar iets beter te leren kennen. Dat is leuk want de eerste gesprekken worden direct daarna aangeknoopt over de meest uiteenlopende onderwerpen. Het is een internationaal gezelschap; vijf Amerikaanse rechtenstudenten, een grieks stel, een stel uit Nieuw Zeeland, een frans stel, een francaise en een Israeli die op huwelijksreis zijn, Tom uit Nederland die in zijn eentje reist. En wij. 

Onze gids blijkt een lolbroek. Hij heet Sang. "But you can call me Tony". Alles wat we hebben is 'the best'. We hebben 'the best driver in Vietnam', we krijgen flesjes met 'the best water in Vietnam', enzovoort. Het weer in Ha Long lijkt er goed te worden met veel zon. Dat levert de uitspraak 'My company booked the sun for you, very beautiful weather in Ha Long Bay' op.

We rijden bijna vier uur naar Ha Long met een stop onderweg. Uiteindelijk kunnen we uit het raam de typische verticale rotsen waar Ha Long zo bekend om is zien. Een half uurtje later zitten we op onze boot. 

Onze boot heeft twee dekken met hutten. Op het bovenste hutten-dek is ook de eetzaal en op het dak is het zonnedek. Dat is gelukkig voor bijna de helft overdekt zodat je kunt kiezen of je in de zon of de schaduw wilt liggen. De tafels in de eetzaal staan in één lange rij zodat je nooit naar ruggen kijkt.

Niet lang nadat we wegvaren is het lunchtijd. Uit reviews weten we dat het eten aan boord overvloedig is. Dat is ook zo. We hebben opgegeven geen vlees maar wel vis en seafood te eten. Er komt dan ook met name veel seafood langs. We genieten er van.

Na de lunch zitten we op het zonnedek en nemen de omgeving goed in ons op. Een landschap als dit zie je alleen in brochures en films. Het is zo anders dan alles wat wij gewend zijn, zo onaangeraakt nog. Tegelijkertijd zie je ook hier het plastic in het water drijven. Het is weliswaar beschermd gebied maar ook de rivieren die in de Golf van Tonkin zoals het hier heet uitmonden worden als vuilstort gebruikt en dat zie je hier terug. 

Wat ook zichtbaar is, is de populariteit van deze regio. Er vaart hier een hele vloot cruiseboten, echt honderden witte schepen die tussen de stenen torens door varen. Er zijn veel dagtrips en die boten komen niet zo ver. Die zijn we dus op enig moment kwijt omdat wij een iets langere tour uitgezocht hebben. Maar het komt eigenlijk niet voor dat je geen andere schepen ziet.

Om een uur of vier bezoeken we een parel-farm. Hier worden parels gekweekt. We leren over de verschillende soorten oesters en de parels die ze kunnen maken en we zien zelfs hoe een parel-kern ingebracht wordt in een oester zodat daaruit een parel kan ontstaan. Deze farm, een op het water drijvend gebouwtje, oogst zo'n 500.000 oesters per jaar. Ongeveer tien procent van de parels die dat oplevert zijn geschikt om uiteindelijk in sieraden verwerkt te worden.

Na de farm gaan we een uurtje kajakken. Dat is grappig om even te doen alhoewel je met een zwemvest aan in deze temperatuur wel een beetje gaat zweten. Als we uitgepeddeld zijn wordt een stukje verder het anker uitgegooid en is er gelegenheid om te zwemmen. Dat klinkt leuk maar we liggen in een stukje waar een hele berg plastic naast de boot ligt. Bovendien hebben we vanaf de boot al gezien dat er enorme kwallen in het water drijven. Er zijn een paar mannen die gaan zwemmen maar wij blijven liever aan dek staan.

We varen hierna een klein stukje naar een plaats waar meer boten voor anker gaan voor de nacht. We kaarten op het zonnedek terwijl de zon achter de rotsen verdwijnt. Als het donker is, is het dan weer tijd om te eten. Het eten ziet er prachtig uit en smaakt ons prima. De kinderen genieten iets minder overigens want pompoensoep is niet één van de drie P's en ook reuzengarnalen vallen niet in heel goeden aarde. De rijst, de vis en de springrolls laten ze zich gelukkig wel lekker smaken. Als we het drakenfruit op hebben wensen we de reisgenoten welterusten en vertrekken naar onze hut.

Maandag 7 augustus

We staan iets na zes uur op en om half zeven staan we op het zonnedek voor tai chi oefeningen met de kapitein. Aansluitend kunnen we aan het ontbijt.

Na het ontbijt gaan we een grot bekijken. Deze grotten zijn in de loop van miljoenen jaren uitgesleten door erosie. De verschillende texturen in de grot zijn heel bijzonder, de plafonds hebben de zachte, glooiende vormen die door het water uitgeslepen zijn. Daar tussendoor zijn de plaatsen te zien waar scheuren in de bovenliggende rots het water doorlaten en zich kleinere en grotere stalagtieten vormen. De wanden bestaan uit de typische verticale druipsteen-figuren. Het geheel is mooi verlicht en met name de laatste kamer waarin we komen is echt enorm groot.

Je zou verwachten dat het in een grot koel is maar deze staat kennelijk zo goed in verbinding met de buitenlucht dat het niet koeler is dan buiten in de schaduw. Wel vochtiger en daardoor loopt ook binnenin het water in straaltjes van ons af.

Teruggekomen aan boord luieren we een tijdje aan dek waarna we een cooking class krijgen. Deze keer leren we gefrituurde spring rolls te maken. Die mogen we vervolgens bij de lunch zelf opeten naast een aantal andere gerechten.

Na de lunch is het tijd om afscheid te nemen van de boot en onze bootgenoten. De meeste van hen gaan terug naar Hanoi om hun reis te vervolgen. Wij blijven in Ha Long in een prachtig hotel met uitzicht op de Bai Chai Bridge en het reuzenrad op de heuvel aan de andere kant van de brug. 

We besteden de middag in het zwembad van het hotel. Na het douchen willen we de afspraak voor de transfer naar Hai Phong nog even bevestigen. We hebben van Vietjetair een bericht gekregen dat de vlucht een kwartier vervroegd is maar nu we daar nogmaals naar kijken blijkt dat ook de datum van de vlucht gewijzigd is. De vlucht is een dag naar achteren geschoven. We proberen de receptie van het hotel waar we zitten te bewegen de luchtvaartmaatschappij te bellen maar ze zijn er niet heel erg voor te porren. We overwegen onze opties aangezien omboeken geld kost maar de taxi ook geregeld is en mogelijk om 11:00 op de stoep staat.