Retrospect onze reis

Maandag 14 augustus

We ontbijten in de stad. Als we terug zijn verkennen we het zwembad op de 25e verdieping. Het is niet groot maar je kunt wel ver over de stad kijken.

We besteden de dag verder aan lezen, nog eens zwemmen en avondeten. Even na achten gaan we naar het vliegveld. 

De vlucht verloopt soepel en op schema. Het lukt Anne-Lieke en mijzelf om een stukje te slapen.

Om half vijf lokale tijd komen we aan in Dubai en begint het wachten op de vlucht naar Dusseldorf.

Retrospect: onze reis

Wat hebben we een reis gemaakt. Het denkwerk zijn we vorig jaar zomer gestart. In de herfstvakantie hebben we de tickets naar Ho Chi Minh City geboekt en zijn de trip gaan plannen. Over een paar dagen is de reis zelf afgelopen en kan het nagenieten en verhalen vertellen beginnen. Als we daar straks klaar mee zijn, denk ik dat we een jaar na de eerste voorbereidingen zitten. Dat is prachtig toch, om zo intensief bezig te kunnen zijn met iets wat ook zo'n grote herinnering mag worden.

Sandra heeft het grote uitzoekwerk gedaan. We hebben met zijn vijven overlegd wat we zouden willen, wat we kunnen doen, waar we heen willen en hoe we voldoende rust in kunnen bouwen zodat niemand overprikkeld of oververmoeid zal raken. Of zoiets lukt weet je natuurlijk alleen achteraf en we kunnen nu concluderen dat de reis precies zo uitgepakt is als we gehoopt hebben. We hebben een goede balans gevonden tussen zien, beleven en rust nemen.

Natuurlijk hebben we het geluk dat we een maand uit hebben kunnen trekken om dit land te beleven. Zo'n lange periode maakt het een stuk eenvoudiger om rustpauzes in te lassen. We hebben kunnen genieten van veel van wat Vietnam te bieden heeft zonder ons te hoeven haasten. Daarbij hebben we ons geen zorgen gemaakt over de dingen die we niet konden zien. Vooraf hebben we besproken dat 'vakantie houden' voorop zou staan, dat we niet alles kunnen zien en dat dat oke is.

Nu we begonnen zijn aan de terugreis merken we dat we na een maand ook wel voldoende gedaan hebben. De laatste dag in Muï Né merkten we dat het goed is geweest en begon thuis te trekken. En dus zijn we gelukkig dat we naar huis gaan.