Hanoi

Maandag 31 juli

Opstaan op 30 hoog is een ervaring. We zitten hoger dan alle andere gebouwen die we kunnen zien! We zien het vliegveld waarvan we straks gaan opstijgen en diverse moderne bruggen.

De matrassen waren vannacht keihard. Zelfs met een extra matje erop leek het wel van beton. Een beetje rekken en strekken dus na het opstaan.

We lopen naar beneden en gaan ontbijten in een restaurantje naast de ingang van de flat. Het duurste ontbijt van de hele vakantie waarschijnlijk met ruim 30 euro. Het is dan wel een erg lekker ontbijt en zoveel dat we een doggy-bag meevragen zodat we de rest ergens later vandaag op kunnen eten.

Daarna vertrekken we met de taxi naar het vliegveld. De mevrouw met taxi-paraplu die we aanspreken vindt dat wij die tien minuten best kunnen lopen. Aangezien de zon volop schijnt en wij bovendien beter weten wat wij willen dan die mevrouw nemen we toch lekker een taxi. We zijn lekker vroeg op het vliegveld!

Het vliegveld van Da Nang kenden we al en blijkt zeven vertrek-gates te hebben. Wat een schattige vliegveldjes zijn het toch. Op het vliegveld treffen we Jasper en Simone die met hun twee dochters ook een flinke rondreis maken door Vietnam.

Het is leuk om even ervaringen uit te wisselen met andere Nederlanders. 

Ons vliegtuig blijkt vertraging te hebben en we vertrekken een uur te laat. We hebben geen middagprogramma en hierdoor hebben we wat meer tijd om te praten met Jasper en Simone.

Weer een vlucht met voornamelijk vietnamese medepassagiers. Dat is overigens geen enkel probleem, die gedragen zich keurig en rustig bij boarden, vliegen en verlaten van het vliegtuig. Geen geduw of gehaast gezien. Daarna een nieuw fenomeen: een pantomime chauffeur! De chauffeur die ons deze middag komt ophalen spreekt werkelijk geen woord Engels. Dat weet hij zelf ook dus zonder één woord te zeggen neemt hij ons mee naar buiten, gebaart dat we moeten wachten, dat hij de auto gaat halen, dat we moeten instappen enzovoort. Op de vraag hoe lang de rit naar het hotel duurt is het antwoord "yes". Wij vinden het ongemakkelijk en tegenlijkertijd stel ik me voor dat het voor zo iemand zelf ook redelijk frustrerend is. Het enige woord wat er verder uit komt is "hotel" als we aangekomen zijn.

Overigens reizen we als we de keus hebben met 7 persoons auto's. Dat is ook nu het geval maar gezien de omvang van onze rugzakken kan de derde rij dan vaak niet gebruikt worden. Dus met zijn vieren op de achterbank. Dat betekent dat Anne-Lieke bij Sandra op schoot gaat. Dat gebeurt ook deze keer. Met deze temperaturen een half uur lang een zwetend kind op schoot, daar hoef je niet jaloers op te zijn...

Het vliegveld ligt een eind buiten de stad en we krijgen dus een prachtig zicht op de skyline. Dit is een wereldstad in wording! Hanoi heeft 6,5 miljoen inwoners en is na Ho Chi Minh City de tweede stad van Vietnam. De skyline zoals wij die vanuit de auto zien wordt bepaald door de 110 meter hoge pylonen van de vier kilometer lange cầu nhật tân brug over de rode rivier, en een behoorlijk aantal wolkenkrabbers. 

We komen aan bij het Splendid Star Suites hotel. Dat klinkt heel wijds, zeker als je weet dat de ontbijtzaal drie tafels telt. Het hotel ligt wel midden in het 'Old Quarter', het oude stadshart van Hanoi. Veel beter wordt het niet. We hebben een mooie kamer, de eerste die lijkt op de foto's op booking.com. Het is altijd fijn om een safe op de kamer te hebben zodat je niet altijd met paspoorten hoeft rond te sjouwen. De safe op onze kamer blijkt echter los in de kast te staan dus bij nader inzien houden we onze spullen toch maar bij ons. Het uitzicht bestaat uit de zijkant van een cathedraal in gotische stijl. Een overblijfsel uit de franse tijd en weer eens wat anders dan tempels en pagodes.

Na de bedden verdeeld te hebben eten wat verse springrolls bij de buren, gezeten op miniatuurkrukjes aan een tafeltje waar zelfs Charlotte niet met haar kniën onder past. Aansluitend lopen we naar en vervolgens rond het Hoan Kiem meer, wat midden in de stad is en waaruit in 1963 een schildpad van 500 jaar oud gevist is. Die schildpad wordt genoemd in een legende uit de 15e eeuw en we bezoeken de bijbehorende schildpaddenpagode die op een eilandje in het meer staat.

Het is ook hier drukkend warm, we zijn doornat van het zweet en hebben enorme dorst gekregen. We besluiten bij de Burger King een klein beetje te eten maar vooral veel te drinken. En daarna gauw naar het hotel om de dag van ons af te wassen.